آخر اذن دخول خیلی صریح و صادقانه می‌گوید: فان لم اکن اهل لذلک، فانت اهل لذلک. حد خودم را برای طلب خواسته نگاه نکردم، حد تو را نگاه کردم. نگفتی هم که فقط اینجا حد خودم را نگاه نکنم و چشمم به کرم تو باشد. این دست فرمان را می‌گیرم و می‌روم.
دعا می‌کنم. بشوم مثل سلمان فارسی منا اهل البیت، فان لم اکن اهلا لذلک فانت اهل لذلک.
به مقام شهدای کربلا برسم، فان لم اکن...
دین و دنیایم تضمین باشد، فان...
مقاله ای می خواندم. در آن به GDPR اشاره شده بود. نمی دانستم مخفف چیست. رفتم سرچ کردم. یکهو انگار بهت بگویند فلان پفکی که دوست داری را به بقیه دوستانت می دهیم ولی به تو نه، همچون احساسی بهم دست داد. که آخه چرا با من این کار را می کنید؟
معنی اش میشد: General Data Protection Regulation قانونی که در اتحادیه اروپا برقرار است و حکومت ها موظف به حفاظت از اطلاعات و حریم شخصی شهروندانشان هستند. قانون مفصل است و تبصره هایی دارد. اما شفاف است. برای مردم توضیح داده شده است. و البته حکومتها را از دخالت در امور مردم منع کرده است.
آن پفک هایی که همه جای جهان مردم دارند می خورند، برای ما ممنوع است. یک پفک مزخرف هم دستمان بود، می خواهند از ما بگیرند.
خسته کرده اند ما را. خسته.